-Kuruluşu bağlamında mekanik ama yanlızca imgelem gücü aracılığıyla etkinlik kazanıyor,
-Geometrik açıdan kaskatı bir uzamla sınırlı ama kombinasyonları bağlamında sınırsız,
-Kendini sürekli geliştiriyor ama durağan,
-Hiçbir yere götürmeyen bir düşünme eylemi,
-Hiçbir şey hesaplamayan bir matematik,
-Eseri bulunmayan bir sanat,
-Özden yoksun bir mimari,
-Varlığı ve oluşu açısından bütün kitaplardan ve eserlerden daha kalıcı,
-Bütün halklara ve zamanlara ait,
-can sıkıntısını öldürmek, duyuları bilemek, ruhu gergin tutmak için dünyaya hangi tanrının getirdiği kimsece bilinmeyen tek oyun...
diyor Stefan Zweig, bu öyküde...
İnsanın yeryüzündeki başlıca sorunlarını tek bir öyküde tartışmak ve bunu bir satranç oyununun titizliğiyle kurgulayıp, aynı zamanda heyecanla bir solukta okunuvermesini mümkün kılmak ancak Zweig gibi bir ustanın harcı olsa gerek. Şiddetle tavsiye edilir.
Hikaye kısaca şudur :
New York'tan Buenos Aires'e gitmekte olan bir yolcu gemisinde üç kişi: Yeni dünya satranç şampiyonu Mirko Czentovic, sıradan bir satranç oyuncusu olan anlatıcı ve esrarlı bir satranç ustası olan Dr. B, tamamen rastlantı eseri karşılaşırlar..... ve olanlar olur
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder